-debat, kopt de Volkskrant. De spindoctors van Bos zijn opgelucht, vindt NRC Handelsblad.Het NRC heeft het goed gezien. Bos zit in de verdrukking. Hij is overal, veel met zijn hoofd op tv. Hij gooit er de ene na de andere positieve soundbite uit. Hij blijft maar lachen. Onvermoeibaar. Maar helpen doet het niet.
Komt omdat kiezers Bos zien als een draaikont. Ze kopen liever een tweedehands auto van Balkenende dan van Bos, zei Jan Kleinnijenhuis van de week. En die kan het weten.
Afgelopen week stond in de Elsevier een biografie van Bos. In dertien pagina’s werd geprobeerd Bos te ontleden. Opvallend in het licht van de woorden van Kleinnijenhuis waren deze zinnen aan het eind.
Bij CDA-premier Jan Peter Balkenende als persoon weet je waar je aan toe bent. Bij Bos weet je dat eigenlijk nooit, daarvoor is hij te tweeslachtig. Hij is werelds en mondain, maar ook trouw aan zijn sobere christelijke wortels. (…) Een jongen uit een dorp die houdt van de stad, links met appreciatie voor rechtse genoegens, ijdel maar met inhoud. Een beetje van dit, een beetje van dat. (…) Het ontbreekt hem aan eigenheid.
Even interessant vond ik een passage in het midden van het verhaal. Het gaat over de periode nadat Bos in mei 1998 zijn entree in de Tweede Kamer heeft gemaakt.
Bos onderscheidt zich van zijn partijgenoten door in pak, soms zelfs driedelig, en das in de Kamer te verschijnen. Opvallend in een trui van shagrokende truiendragers.
De woorden worden ondersteund door één van de foto’s bij het artikel, gemaakt in 2000, als Bos zich al heeft opgewerkt tot staatssecretaris van Financiën.
Is dit dezelfde Bos die na zijn bezoek aan de koningin na de val van Balkenende II zo theatraal zijn stropdas afdeed. Dezelfde Bos die op 4 oktober nog tegen Trouw vertelde dat hij zich een stuk prettiger voelde zonder stropdas.
Nou, ja dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten