Ze zijn terug. Jip en Janneke, uit de monden van onze politici. De ene drie woorden tellende zin na de andere wordt opgewekt in de camera gespuid.
Ik vind dat maar niks.
Ik ga dat aan de vrouw brengen, glimlacht Rita. Het moet beter, bezweert Wouter.
Tja. Toen Hans Dijkstal er in 2002 mee begon had het nog wel iets. Dat kwam omdat hij van zijn campagneteam Jip en Janneke moest zijn, terwijl de uitbreidende en beperkende bijzinnen er toch constant uit bleven rollen.
Dat was grappig. En weg zetels.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten